May Day : దుర్గ – ముంతాజ్ ఫాతిమా కథ

కార్మిక దినోత్సవం రోజున ఒక చిన్న కథ. ఒక పనిమనిషి పెద్ద మనసు తెలుపే ఔదార్య గాథ.

ముంతాజ్ ఫాతిమా

తెల్లవారి మసక  చీకటిలో  పదే పదే బెల్లు కొడుతుంది దుర్గ. చాలా సేపైంది. ఇంట్లో నుంచి ఎటువంటి అలికిడి లేదు. చాల బాధతో నిండిన విసుగుతో చివరి సారి బెల్ కొట్టి గేటు ముందే చతికిలపడింది దుర్గ.

ఇంట్లో మెల్లగా అలికిడి వినిపించి తల తిప్పి చూసినది దుర్గ. లైట్ వేసి తాళాలు పట్టుకొని వస్తూంది నాజియా. వెంటనే  లేసి నిల్చుంది దుర్గ.

గేటు తాళం తీసి లోపలికి రమ్మన్నట్లు దుర్గ వైపు చూసింది నాజియా..

మెల్లగా గేట్ తెరుచుకొనీ లోపలికి వచ్చింది.

“ఎంటి? దుర్గ ఇంత ప్రొద్దున్నే వచ్చావు? ఇంక చీకటి తెరలు వీడనే లేదు”  అడిగింది నాజియా.

దుర్గ ఇవేమీ పట్టించుకోనే స్టితి లో లేదు. నాజియా ను దాటి లోపలికి వెళ్ళింది.
మెట్ల కింద చీపురు తీసుకొని వాకిలి ఊడ్వడం మొదలుపెట్టింది.

తెల్లని మేని ఛాయతో చిన్నకండ్లు చిన్న ముక్కు, చేతుల నిండా గాజులు, కాళ్లకు పట్టిలతో, నుదుట సిందూరంతో, మెడలో ఎర్రని పూసల దండ, దానికి రెండు మూడు కాంటలు వ్రేలాడుతూ ఉండటం ఆమె చూడ చక్కని రూపానికి మరికొన్ని పోలికలు.

నాజియా దుర్గనే చూస్తుంది. ఏమైంది ఈమెకు మట్లాడించినా మాట్లాడడం లేదని గొణుక్కుంటూ లోపలికెల్లిది.

దుర్గ నేపాలి స్త్రీ. నాజియా ఇంట్లో గత సంవత్సరం నుండి పనికి కుదిరింది. తెల్లని మేని ఛాయతో చిన్నకండ్లు చిన్న ముక్కు, చేతుల నిండా గాజులు, కాళ్లకు పట్టిలతో, నుదుట సిందూరంతో, మెడలో ఎర్రని పూసల దండ, దానికి రెండు మూడు కాంటలు వ్రేలాడుతూ ఉండటం ఆమె చూడ చక్కని రూపానికి మరికొన్ని పోలికలు. ఎంత పని చేసినా నలగని చీరతో, ఓ మోస్తారు ఎత్తు కలిగి శుభ్రంగా చక్కగా ఉంటుంది.

నేపాల్ నుండి బ్రతుకు తెరువు కోసం వచ్చి స్తిరపడినా కుటుంబం దుర్గదీ. భర్త నలుగురు పిల్లలతో … నాలుగైదు ఇండ్లలో పనిచేస్తూ జీవితానని నెగ్గుకొస్తుందీ.

ఈరోజు ఎందుకో మసక చీకటిలోనే గేటు తట్టిన దుర్గ ఏమి మాట్లాడక తనపని తాను చేసుకుంటూంది. ఆమే ఏ పని చేసిన ఆ పని మీద ధ్యాస తప్ప ఇంకేమీ పట్టించుకోదు. రాత్రంతా నిద్ర లేక ఎడ్వడం వల్ల కావచ్చు, ఆమె కండ్లు ఎర్రగా ఉబ్బి ఉన్నాయి.

దుర్గ ఎందుకలా ఉందో నాజియాకు అంతు పట్టడంలేదు. అడగాలని ప్రయత్నం చేస్తూ విరమించుకుంటోంది.

బియ్యం కడుగుతూ దుర్గనే గమనిస్తూంది నాజియా.

దుర్గ ఎదో బాధ పడుతూనే పని చేస్తోంది. నేల తుడుస్తూ కండ్లు తుడుచుకుంటూ ఉంది.

ఆ!! ఏముంది రాత్రి భర్త ఫుల్లుగ తాగి వచ్చి కొట్టాడేమో?  అందుకే ఏడుస్తుందేమో?  వీళ్లందరికి ఇవ్వన్నీ మామూలు  విషయాలే కదా? అనుకొని  మనసును సమాధాన పరుచుకుంది నాజియా.

ఇంతకు ముందు ఉన్న పని మనిషి రోజూ ఒక కథ చెప్పేది. తన భర్త దుర్వాలవాటులా గురించి చెప్పి తన బుర్ర పాడు చేసేది. ఈమెకు ఆ అలవాటు చేయకూడదని భావించింది నాజియా. కానీ నాజియా మనసు సమాధాన పడలేదు. తెలుసుకోవాలనిపించింది. నిజానికి తన భర్త గురించి దుర్గ తనతో ఎప్పుడు  అలా చెప్పలేదు కూడా. భర్త  బ్రెడ్ ఫ్యాక్టరీలో దినమంత పని  చేసి రాత్రంతా  చేనేత వస్ట్ర  కార్యాలయంలో గుర్ఖాగా కూడా పని చేస్తాడని చెప్పింది. అంతే కాకుండా తనను, ,పిల్లలను ప్రేమ గా చూసుకుంటాడని కూడా చెప్పింది.

మరేమై ఉంటుంది? ఎందుకు దుర్గ అంత విచారంగా ఉంది. అడిగి తెలుసుకుంటే బాగుండు అని నాజియా మనసు ఊగిసలాడింది.

ఎన్ని సమస్యలు వచ్చిన ధైర్యంతో నెగ్గుకు రాగల దుర్గ తనకు తెలుసు. మరి ఇప్పుడెమైందో?

అడగనిది ఎప్పుడు ఏ విషయం చెప్పదు. ఏం బాధ వచ్చిందో  ఏమో? చెప్పుకుంటే ఆమెకు కొంత ఉపశమనం దొరుకుతుంది పాపం… అనుకుంటూ అడగాలా వద్దా అని ఆలోచిస్తూ ఉండబట్టలేక దుర్గ దగ్గరికి  వెళ్లి గట్టిగా పిలిచింది నాజియా. ఎదో ఆలోచనలో ఉన్న దుర్గ నాజియా పిలుపుకు ఉలిక్కి పడింది. నాజియా వైపు తిరిగి ఎంటీ అనే  భావంతో చూసింది.

పైసలు లేక దూరంలో ఉన్న తన తల్లిని వెళ్లి చూడలేక పోతుంది దుర్గ. పైసలు ఉండి కూడ సమయం లేదనీ, ప్రక్క ఊరిలో ఉంటున్న తన తల్లిని వెళ్లి చూడలేక పోతుంది తాను

“ఏమైంది నీకు. అప్పటి నుండి అడుగుతున్నా చెప్పడం లేదు. ఏందుకు అంత బాధలో ఉన్నావు?” అని నిలదీసింది నాజియా.

“మా అమ్మకు ఆరోగ్యం  బాగా లేదట మేడమ్. ఆస్పత్రిలో చేర్పించారట! ఫోన్ వచ్చింది. రాత్రంతా నిదుర  లేదు అని”  ఏడుస్తూ సమాధానం చెప్పింది దుర్గ.

“అయ్యో! ఆలగా? ఎమైందటా?” నొచ్చుకుంటూ అన్నది నాజియా.

“ఏమో! మేడమ్. ఆమే బ్రతకడం కష్టం అని డాక్టర్లు చెప్పారు” అని చెప్పింది దుర్గ.

“అయ్యో! నువ్వు వెల్లలేక పొయావా?” అని అన్నది నాజియా.

“అంత దూరం నేపాల్ కు వెళ్ళాలంటే పైసలు కావాలి కదా మేడమ్?  పిల్లలను తీసుకోని వెల్లలేను. వాల్లను విడిచి పెట్టనూ లేను” అన్నది దుర్గ.

స్కూల్ కు ఆలస్యం అవుతుందని మాటలు నాజియా ఇంక పొడిగించ లేదు.  కానీ ఎదో ఆలోచనల్లో పడింది. ప్రక్క ఊరిలో ఉన్న తన తల్లి ఈ సందర్భంగా అనుకోకుండా గుర్తు వచ్చింది.

పైసలు లేక దూరంలో ఉన్న తన తల్లిని వెళ్లి చూడలేక పోతుంది దుర్గ. పైసలు ఉండి కూడ సమయం లేదనీ, ప్రక్క ఊరిలో ఉంటున్న తన తల్లిని వెళ్లి చూడలేక పోతుంది తాను… అని మనసు లోనే  నొచ్చుకుంది నాజియా.

“లేదు మేడమ్. మా అమ్మా ఆస్పత్రి ఖర్చులకు పంపిస్తాను. నేను వెళ్లే దారి ఖర్చులు కూడ మా అమ్మ చికిత్సకు పనికి వస్తాయి. ప్రైవేటు హాస్పిటల్ లో చూపిస్తే  కొంత నయమైతుంది అని ఆలొచించాను”

“జీతం ఇస్తారా మేడమ్” అని అడిగింది దుర్గ.

నెల గడిచినా ఎప్పుడు జీతం అడగని దుర్గ ముందే జీతం అడుగుతుంది ఎంటి? అని ఆశ్చర్య పొయింది నాజియా. మల్లి వెంటనే గుర్తుకు వచ్చింది.. దుర్గ తల్లి బాగాలేదు కదా అని.

“ఏమైంది? దుర్గ ! ఎప్పుడు అడగనిది జీతం అడుగుతున్నవు? నేపాల్ కు వెళ్తున్నవా ఏంటి?” అని అడిగింది నాజియా.

“లేదు మేడమ్. నేపాల్ కు వెళ్లడానికి చాలా డబ్బు ఖర్చు అవుతుంది. నేను వెళ్లితే ఇక్కడ పిల్లలను ఎవరు చూస్తారు. పిల్లల స్కూల్ పోతుంది.పిల్లల చదువు పాడవుతుంది” అన్నది దుర్గ.

“మరి ఎందుకు అడుగుతున్నావు? నీ  భర్త కు ఏమైన అవసరమా?”

“లేదు మేడమ్. మా అమ్మా ఆస్పత్రి ఖర్చులకు పంపిస్తాను. నేను వెళ్లే దారి ఖర్చులు కూడ మా అమ్మ చికిత్సకు పనికి వస్తాయి. ప్రైవేటు హాస్పిటల్ లో చూపిస్తే  కొంత నయమైతుంది అని ఆలొచించాను” అని చెప్పి కండ్లు తుడుచుకుంది దుర్గ.

“ఎంత పంపిస్తావు ఎంటి?” అని ఆరాతీసింది నాజియా.

“పిల్లలా చదువుకు అవసరమైతుందనీ దాచినదీ, అవసరానికి పనికి వస్తాయని కూడ పెట్టుకున్నదీ, ..కొంత అప్పు తీసుకున్నదీ అంతా కలిపి ఎంతలేదన్నా ఒక లక్ష రూపాయలు పంపిస్తా అని అనుకుంటున్నా మేడమ్” అని  చెప్పింది దుర్గ.

దుర్గ మాటలు విని ఆమెనే చూస్తూ ఆలోచనలో పడింది నాజియా.

అంతటితో ఊరుకోవాలనిపించలేదు. పని పూర్తి చేసుకొని వెళుతున్న దుర్గ చేతికి నాజియా ఒక కవరు ఇచ్చింది.

దండి గా సంపాదన ఉండి కూడా తల్లితండ్రులకు పెడితే తరిగి పోతుందని ఆలోచించే ఈరోజుల్లో బ్రతుకు తెరువు కోసం ఎంతో దూరం నుండి వచ్చి రెక్కడితే కాని డొక్కడని పరిస్థితిలో ఉన్న ఒక పేదసామాన్య స్త్రీ… తన  పిల్లల భవిష్యత్తు కోసం దాచుకున్న కష్టార్జితం మొత్తం సొమ్ముని తన తల్లి ఆరోగ్యం కోసం సమర్పించడానికి వెనకాడని ఆ దుర్గ పెద్ద మనస్సుకు మనసులొనే  మెచ్చుకున్నది నాజియా.

అంతటితో ఊరుకోవాలనిపించలేదు. పని పూర్తి చేసుకొని వెళుతున్న దుర్గ చేతికి నాజియా ఒక కవరు ఇచ్చింది. అందులో దుర్గ నెల జీతం రెండువేలకు అదనంగా మరో ఎనిమిది వేలు కలిపిన అమౌంట్ ఉంచింది…అభినందనగా…

పరిశీలనాసక్తి మెండుగా గల ముంతాజ్ ఫాతిమా సాంఘిక శాస్త్ర ఉపాధ్యాయురాలు. నివాసం కరీంనగర్. ‘అమ్మి’ వారి తొట్ట తొలి రచన కాగా ఇది రెండవ కథ.